Хавдрын эмнэлгийг “Нарантуул 2” гэж егөөдөх нь бий. Өдөржин хөл хөдөлгөөн тасрахгүй “буцалж, бужигнадаг” болохоор нь тийнхүү адилтгасан байх. Гэхдээ орж, гарах хүний тоогоороо дүйцэж мэдэх ч, орц, гарцынхаа хувьд бол ёстой хавьтах ч үгүй. “Нарантуул” руу урд, хойд, баруун, зүүн гээд дуртай зүгээс орж, гарах боломжтой. Харин Хавдрын эмнэлэг рүү ороход ч, гарахад ч ганцхан хэсгээр зүтгүүлдэг зүдэргээнтэй. Амины, албаны, яаралтай тусламжийн, эмнэлгийн машинууд, өвчиндөө шаналсан хүмүүс, тэдний асран хамгаалагч нар гээд хэн, юу байхаас үл хамааран тэр л хэсэгт овоорч, оволзоно. Монгол Улсын онцгой объектын нэг Хавдар судлалын үндэсний төвийн гаднах дүр зураг ийм байдалтай болоод олон жил өнгөрч байна. Шаварт унасан шарын эзэн гэгчээр энэ эмнэлгийнхэн л үүнд санаа зовж, шат шатны дарга нарт учирлан, ийш тийш нь мэдээлж, яг л чихэр горьддог хүүхэд шиг “Хэн энэ байдлыг ойлгох бол” гэж хүлээсээр. Үүнийг шийдэх ёстой дарга, мэргэжилтэн, албаныхан нь харин юу ч “мэдэхгүй” суусаар.

Улсын хэмжээнд үйлчилдэг ХСҮТ-ийн барилга байгууламж 1980-аад оных учраас өнөөдрийн нөхцөл байдалд даац нь хэтэрснийг хэн хүнгүй л мэдэж байгаа. Үүний зэрэгцээ монголчуудын дунд хавдрын өвчлөл их, хүн амын тоо өссөн зэрэг шалтгааны улмаас тус эмнэлэгт өдөр бүр “бөөгнөрөл” үүсдэг. Гэтэл ийм нөхцөл байдлыг засаж, залруулах талаар чин сэтгэлээсээ дуугарах албан тушаалтан алга. Хавдрын эмнэлэг хувь хүн, албан байгууллага, СӨХ-ны гэхчлэн олон эзний бүслэлтэд орчихоод, орц, гарцаа тэлэх, шинээр гаргах боломжгүй таг гацчихаад хэдэн жил болж байгааг мэдэх үү, төрийн гурван өндөрлөг өө, хотын удирдлага аа. 

Монголын гурван сая хүн амын 15 000 гаруй нь хорт хавдартай гэж оношлогджээ. Тэднээс 5000 гаруй нь жил бүр нүд аньж байна. Үүнээс ч олон хүн хорт хавдартайгаа оношлуулан мэдэж байгаа нь мөн л ганцхан жилийн хугацааны статистик. Хүн амын дундах хорт хавдрын хэд хэдэн тохиолдол, түүнээс шалтгаалсан нас баралтаараа энэ улс дэлхийд толгой цохиж явааг гурав өндөрлөг маань бас л мэдэхгүй л байх даа. Өнгөрсөн оны эхний хагаст Монголд хавдрын тохиолдол 7000 гаруй бүртгэгджээ. Ийм айхтар нөхцөл байдал үүсчихээд байгаа учраас л “Өнөөдөр” сонин ХСҮТ-ийн талаар байнга дуугарч буй. Бид энэ удаа тус эмнэлгийн орц, гарцын талаар дарга нарын чихнээс дахин хонх уяхаар шийдлээ.

Жил болгон шахам л зөвшөөрөлгүй хашаа, хайс, сурталчилгааны самбар зэргийг буулгах талаар ярьдаг. Сүүлийн хэдэн жилд илүү идэвхтэй дуугарч, энд тэнд ганц, хоёр ажил хийж байх шиг. Улаанбаатар хотын Захирагчийн ажлын алба, нийслэлийн Газрын албанаас ийм, тийм ажил хийлээ л гэх. Мээрийн баталсан “Газрын зөрчил арилгах талаар авах зарим арга хэмжээ” гэсэн гоё үгтэй захирамж ч бий. Үүний дагуу авто замын орц, гарц, явган зорчигчийн замыг чөлөөлөх, зөвшөөрөлгүй баригдсан хайс, хашаа нураах, эзэмшил газрынхаа “хилийг” тэлсэн тохиолдолд буулгах ажил зохион байгуулахдаа иргэдийн санал хүсэлт, гомдлыг харгалздаг л гэдэг. Тэгтэл ХСҮТ-ийн орц, гарцын тухай иргэд, байгууллага, хэвлэл мэдээллийнхэн өчнөөн жил дуугарч, санал хүсэлтээ хүргүүлээд л байдаг. Гарт баригдаж, нүдэнд харагдах дорвитой арга хэмжээ авсныг нь мэдэхгүй юм. Албаныхан газар дээр нь очиж танилцлаа гэж хааяахан дуулдаад л усанд хаясан чулуу шиг сураг тасардаг жишигтэй болсныг харин мэдэх юм байна.

Үргэлжлэлийг эндээс уншина уу